Hrabina Siennicka

Aż dziwno było znajomym hrabiny, że nikt jej inaczej jako na biało ubranej nigdy nie widział. Wiele w tym twierdzeniu musiało być przesady, bo przecież trudno jesienną czy zimową znowuż porą całej w bieli było choćby i z kolaski wysiadać, by rąbka sukni nie ubrudzić. Ale człek ma to do siebie, że rad samemu w […]

Hrabina Siennicka

Na dziedzińcu przysiadłszy w dłoń ujęła księgę by zastygła w posągowej, nieruchomej pozie wyruszyć jednocześnie w podróż nieznaną, pełną nieodkrytych krain i zapachów, przy których odurzająca woń maciejki zdaje się być tylko kiepską perfumą. Dalekie kraje stają się być tak bliskie, jak bliskie są gałęzie drzew zmęczonym ptakom. Czas i miejsce przestają istnieć, a może […]