Jest to pozytywowy (z początku XX wieku), srebrowo, żelazowy proces fotograficzny. Służy do wykonywania odbitek stykowych z przygotowanych negatywów zarówno żelatynowych jak i mokro kolodionowych. Daje w rezultacie piękny, brązowo sepiowy odcień obrazu. Nazwany Brązem van Dyke’a z uwagi na to iż odbitki wykonane tą metodą przywodziły na myśl dzieła flamandzkiego malarza van Dyke’a. Czuły tylko na światło UV.
