Jedna z pierwszych pozytywowych, żelazowa, stykowa technika fotograficzna z roku 1842. Wykorzystuje się ją do stykowego kopiowania negatywów zarówno żelatynowych jak i kolodionowych. Jako pierwsze zastosowanie znalazła dla tej techniki Anna Atkins, która publikowała impresje roślinne wykonane procesem cyjanotypii. Technika charakteryzuje się obrazem monochromatycznym w kolorze błękitu pruskiego. Obrazy cyjanotypii można tonować zmieniając odcień na np. brązowy. Cyjanotypia była techniką tańszą i łatwiejszą od technik srebrowych, wykorzystywanych w fotografii w tamtym czasie.
